Spis treści:
- Bluszcz pospolity i powojnik botaniczny na ogrodzeniu całorocznym
- Nasturcja większa i groszek pachnący jako sezonowa dekoracja płotu
- Słońce czy cień – warunki stanowiskowe dla konkretnych gatunków
- Przygotowanie podłoża i zimowanie pnączy
Bluszcz pospolity i powojnik botaniczny na ogrodzeniu całorocznym
Rośliny wieloletnie, takie jak bluszcz pospolity, zapewniają zieleń przez cały rok. Gęsto oplatają siatkę, maskując ją nawet zimą. Bluszcz jest odporny na mróz i nie wymaga częstej pielęgnacji. Jego pędy drewnieją i mocno trzymają się podłoża, dlatego trudno go usunąć na czas ewentualnej konserwacji ogrodzenia.
Powojniki botaniczne, to kolejne pnącza o dużej odporności na zimno. Występują w wielu odmianach, dobrze znoszą klimat Polski i kwitną od wiosny do jesieni. Ich rozwój jest stabilny – przyrosty roczne mogą wynosić nawet 60 cm.
Wiciokrzew, również sprawdza się jako osłona całoroczna. Kwitnie intensywnie i przyciąga zapachem owady. Rośnie dobrze na stanowiskach słonecznych i półcienistych.
Nasturcja większa i groszek pachnący jako sezonowa dekoracja płotu
Pnącza jednoroczne, takie jak nasturcja większa, to niedrogi sposób na ożywienie ogrodzenia. Ich nasiona można co roku wysiewać w innym miejscu, zmieniając wygląd posesji. Rośliny te zakrywają duże powierzchnie już w ciągu kilku tygodni.
Groszek pachnący to kolejna propozycja – roślina ciepłolubna, kwitnąca intensywnie w pełnym słońcu. Łatwo ją pielęgnować, wymaga tylko regularnego podlewania. Po sezonie rośliny trzeba usunąć, a płot przygotować na nowy wysiew.
Fasola wielkokwiatowa oraz kobea pnąca oferują szybki wzrost i efektowne kwiaty. Ich największą zaletą jest tempo – potrafią osiągnąć wysokość 3–4 m w jednym sezonie.
Słońce czy cień – warunki stanowiskowe dla konkretnych gatunków
Nie każde pnącze poradzi sobie w cieniu lub pełnym nasłonecznieniu. Bluszcz i wiciokrzewy dobrze znoszą półcień, natomiast groszek pachnący i kobea preferują słoneczne stanowiska. Sadzenie niewłaściwego gatunku w nieodpowiednim miejscu skutkuje słabym wzrostem i podatnością na choroby.
Warto łączyć różne gatunki – w słonecznej części ogrodzenia można zastosować glicynię, a w zacienionej bluszcz. Dzięki temu powstaje harmonijna, roślinna kompozycja, która różni się kolorami i strukturą. byt duże nasłonecznienie może powodować wysychanie roślin, dlatego zaleca się ściółkowanie gleby. To pozwala utrzymać wilgoć w podłożu i chronić system korzeniowy.
Przygotowanie podłoża i zimowanie pnączy
Pnącza sadzi się w dołach o wymiarach 50×50 cm, wypełnionych żyzną i przepuszczalną glebą. Rośliny należy umieszczać w odległości 30 cm od ogrodzenia, a między sobą co 1–1,5 m. To pozwala im swobodnie się rozrastać.
Po posadzeniu pędy należy przyciąć o połowę. Zabieg ten pobudza rośliny do krzewienia i wzmacnia ich system korzeniowy. W pierwszym roku najważniejsze jest nawadnianie. Nawożenie, można rozpocząć dopiero w kolejnym sezonie. Warto też zabezpieczyć korzenie przed mrozem, zwłaszcza w przypadku roślin pochodzących spoza Europy, takich jak milin amerykański.
Zimą ogrodzenia narażone są na wiatr, zaspy i sól drogową, dlatego najlepiej wybierać gatunki odporne na mróz. Bluszcz pospolity, powojniki botaniczne i wiciokrzew przewiercień to bezpieczny wybór na polskie warunki.
Pnącza to funkcjonalne i estetyczne rozwiązanie dla każdego ogrodzenia. Ich właściwy dobór oraz pielęgnacja zapewniają efektowną osłonę i naturalną dekorację przez cały rok.